Cambodja: Stung Treng en Kratie

Zaterdag ben ik naar de Cambodjaanse grens gebracht, waarbij ik onderweg nog veel heb zitten balen van de actie in Bolaven Plateau. Ik ben teleurgesteld in mijzelf dat ik dit heb laten gebeuren en bedenk onderweg wat ik allemaal had kunnen doen. Maar dat is nu te laat...
Als ik bij de grens aan kom, begint er een nieuwe reeks aan oplichtingspraktijken/ corruptie met het afgeven van dollars. Ten eerste moet je om Laos te vertrekken 2 dollar betalen. Daarna moet je bij de Cambodjaanse grens naar een hokje komen, waar je 1 dollar moet betalen en dan krijg je een folder met gezondheidsinformatie, de grootste onzin. Daarna moet je een stempel krijgen op je visum en daar ook weer 2 dollar voor betalen... Iedereen moppert erover, maar helaas heb je geen keuze als je het land in wilt.
Na de grensovergang komt er iemand naar me toe die vraagt of ik een tou heb geboekt; ja dus. Hij wil mijn spullen in zijn auto gooien, maar met alle oplichtingen van vandaag denk ik er niet over. Ik ben gewend dat iemand mij staat op te wachten met een papier met mijn naam erop, dat is nu dus niet. Maar het is wel weer een ander land... Als hij bevestigd dat hij van Khiri travels is, stap ik uiteindelijk toch in. Ik wordt naar een of andere uithoek gebracht, waar blijkt dat er een boot klaar ligt. Die zal mij zo'n 3 uur over de Mekong varen naar Stung Treng. Dat was heerlijk! Even alle boosheid proberen los te laten en te genieten van de omgeving :-)
Aangekomen in Stung Treng wordt ik naar een restaurant gebracht, waar ik aangeef dat het niet mijn hotel is. Uiteindelijk komt er een man, die zegt dat hij van Khiri Travels is en dat dit de plek om te eten is en het hotel 30 meter verderop ligt, maar die hebben geen restaurant. De houding van die man staat mij niet aan, hij komt bozig over en heeft een nare uitstraling. Of het lag aan mij bui van die dag, dat weet ik nog niet...
Ik fris me op in mijn hotel en wordt met een tuktuk naar het SWDC (Stung Treng Womens Center) gebracht en krijg daar een rondleiding. Het lijkt veel op het Mulberries Project in Phonsavan, maar wel leuk om gezien te hebben.
Nadat ik vervolgens veel moeite heb moeten doen om aan Cambodiaans geld te komen, heb ik het gehad voor vandaag. De mensen kijken hier allemaal onvriendelijk en er zijn ook geen plekken te waar ik westerlingen kan vinden. Ik haal chips bij een nabijgelegen winkel, dat zal mijn maaltijd worden en duik mijn bedje in. ‘s Nachts valt de electriciteit een aantal keer uit, waarschijnlijk door het onweer, maar komt snel weer op gang elke keer.
De volgende dag snel een ontbijtje gegeten en om 8 uur zit in de bus richting Kratie. Daar kom ik al om 10 uur aan bij een zeer vriendelijk hotel, met een heerlijk ruime kamer.
Mijn maag en darmen gaan niet lekker vandaag (chips is geen goed avondmaal...) dus ik blijf lekker in het hotel. Het begint ook nog eens te regenen, dus wordt het ook lekker koel.
Om 13.30 uur toch maar in een tuktuk gestapt om in actie te komen, anders kom ik niet toe aan de dingen die ik in Kratie wil doen. In een uurtje tijd legt de tuktuk 25 kilometer af naar Kampi, waar ik een ticket koop voor een boot die mij weer de Mekong op voert. Nu om een van de meest bijzondere dieren in Zuid-Oost Azië te zien: de met uitsterven bedreigde Irrawadydolfijn. Deze leeft in zoetwater en is een walvis uit de familie van grondeldolfijnen. Hij heeft een bolle kop en geen spitse neus, zoals de ‘normale’ dolfijn. En er waren er veel! Het is een uitdaging om ze op de foto te krijgen, maar het lijkt erop dat het wel is gelukt!
Daarna terug naar het hotel gegaan voor een hapje eten en op tijd naar bed. Ook al heb ik niet veel gedaan, ik ben doodmoe.
De volgende ochtend, na een lekker ontbijtje, de tuktuk ingestapt die mij naar de ferry heeft gebracht. Daar ontmoet ik 4 Fransen die ik eerder ben tegengekomen. Samen stappen we op de ferry. Na een tochtje van zo’n 10 minuten, waarbij we de Mekong overstekend zijn we aangekomen bij Koh Trong. De ferry kost 1000 Riel (nog geen 20 cent). Vervolgens huren we voor 2 dollar een fiets en beginnen we de tocht over het eiland. De mensen op dit eiland wonen nog op de traditionele manier. Het eiland heeft veel kleine houten huisjes op palen. Overal lopen koeien, honden, kippen en katten rond en bij elk huisje waar kinderen zijn wordt je vriendelijk begroet met een 'hello'. Er zijn geen auto's, alleen maar fietsen, scooters en paard en wagen. Er staan enorm veel fruitbomen en daarnaast zijn er veel rijstvelden. Zo ongeveer halverwege zien we een floating village, allemaal huisjes die op het water dobberen. Zeker niet te vergelijken met de woonboten die wij in Nederland kennen!
Ondertussen zijn er al 2 Fransen van hun fiets gevallen en de derde krijgt een lekke voorband. We krijgen ook nog even een kleine regenbui op ons hoofd, wat heerlijk verkoelend is. Want het is weer behoorlijk warm vandaag, ook al hangen er de hele dag al donkere wolken boven ons.
Tijdens het fietsen komen we nog een school, een tempel en een restaurant tegen. Het is een leuke fietstochtje, op een rustig eiland. Er zijn bijna geen toeristen te zien en dan zie je het echte leven.
Nadat we de ferry terug hebben genomen, zijn we gaan lunchen. Ik neem de specialiteit: Beef Lak Lok, en het was erg lekker!
Daarna ben ik in mijn eentje verder gegaan om Kratie te verkennen. Een groot deel van Kratie lijkt te bestaan uit een markt, deels overdekt en deels op de stoepen. Het is heerlijk om hier rond te struinen. Ook hier zijn weinig toeristen en zie je het echte Cambodjaanse leven. Alle vrouwen lopen hier in pyjama's rond. Voor hen normale kledij, maar het ziet er echt bijzonder uit. Kinderen van onder de 10 jaar op scooters en ook hele gezinnen op de scooter. Gewoon de kids op schoot of tussen elkaar in geklemd. Daarnaast wordt ook hier, net als in Laos álles vervoert op scooters: verkoopstalletjes, tientallen grote flessen water, bergen met hout (ze kunnen er bijna zelf niet meer op zitten, maar dat lijkt niks uit te maken).
Ik ben rustig aan teruggewandeld naar mijn hotel, waar ik voor het eten mij spullen weer bij elkaar raap, aangezien ik de volgende dag weer vertrek naar mijn volgende bestemming.
Ik heb nog maar een week te gaan en dan moet ik alweer naar huis...