Dana, Shobak en Petra
22 September 2019 | Jordanië, Petra
Na deze prachtige wandeling komen we terug in Dana en staat mijn chauffeur klaar om mij richting Petra te brengen. Onderweg stoppen we nog bij het kasteel van Shobak. Niet indrukwekkend groot, maar wel een leuke tussenstop.
Aangekomen in Petra, rijdt de chauffeur 10 rondjes omdat zijn navigatie mijn hotel niet kan vinden.
Om 19.00 uur word ik opgehaald en word ik naar een dorpje verderop, een dorp met alleen maar bedoeïenen, gebracht om daar te eten bij een familie. Het was blijkbaar even zoeken bij welke familie, maar na een aantal telefoontjes werd ik opgehaald door een kniel van 18 jaar. Door alle donkere steegjes, met ezels én hun ontlasting (heel handig, NOT!) kom ik aan bij een huis vol met mensen. Er zit een familie met moeder en haar 3 dochters van 17, 16 en 15 jaar oud. De 18 jarige jongen die mij ophaalde is haar oudste zoon. Er lopen nog 4 kleinere kinderen rond van 11, 8, 7 en 3 jaar oud. De jongste, een meisje, is echt een clown. Trekt alle aandacht naar zich toe en geniet daar zichtbaar van. De andere drie, jongens, zijn echte straatschoffies. Ze lopen in en uit het huis. Er wordt redelijk Engels gesproken, de mannen werken in Petra, dus we kunnen wat dingen uitwisselen. Moeder heeft dus 8 kinderen en is 7 maanden zwanger van haar 9e kind. Dochter van 17 is getrouwd en 2 maanden zwanger.
De oudste dochter zet op een gegeven moment een enorm rond dienblad op de grond met rijst, groenten en kip, met daarnaast bakjes yoghurt en bakjes komkommer en tomaat salade. Met z’n allen eten we van het dienblad, op de grond en blijkbaar met de handen. Ik heb een lepel gekregen en dat gaat mij toch iets beter af. De yoghurt, rijst en salade liggen overal over de vloer verspreidt.
De kinderen schuiven aan wanneer ze binnen komen en verdwijnen daarna weer uit het zicht.
Na het eten wordt alles (behalve de familie zelf) grondig schoongemaakt en verdwijnt uiteindelijk iedereen uit huis, behalve de 17 jarige dochter. Wat blijkt, het is haar huis en haar moeder woont vlakbij. Waarschijnlijk daarom langer moeten zoeken naar mijn eetlocatie aan het begin van de avond!
Daarna wordt ik teruggebracht naar de plek waar mijn vervoer weer zal komen. Dit duurt weer even, maar gelukkig krijg ik gezelschap van Tuca, een meisje van een jaar of 5, die een beetje Engels kan en ook lijkt te genieten van de aandacht die ze van mij krijgt. Samen zitten we op de stoeprand en kletsen een beetje. Als mijn vervoer er is, zwaait Tuca uitgebreid en ben ik rond 22.30 uur in mijn hotel. Snel naar bed, morgen lange dag Petra!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley