Canada
26 April 2015 | Canada, Banff
Zondag zijn we met de ferry van Vancouver Island naar Vancouver gegaan. Meteen nadat we van de boot af zijn gekomen zijn we naar de Capilano Suspension Bridge gegaan. Dat is een 136 meter lange houten hangbrug over de Capilano rivier. Er waren nog meer bruggen in het park aanwezig, maar eigenlijk viel het een beetje tegen en waren we binnen een half uur weer weg. Op weg naar de camping.
Maandag hebben we bij de receptie van de camping een dagpas gehaald voor het openbaar vervoer (super goedkoop, kan Nederland nog wat van leren...). Bij de receptie bleek dat de eigenaar van de camping een Nederlandse achtergrond had en dus ook Nederlandse artikelen in het winkelassortiment had. We hebben een zakje Venco muntdrop gekocht en deze heerlijk opgesnoept tijdens de metrorit naar de stad.
Eerst zijn we via het Olympisch dorp naar de boottaxi gegaan en zijn zijn we naar Granville Island gevaren. Dat is een schiereiland met een grote markt (The Public Market), winkeltjes en kraampjes. Daar ook meteen het verjaardagcadeautje voor Nick op te kop getikt! Daarna hebben we de boottaxi terug genomen en zijn we met de metro naar het centrum gegaan. Daar hebben we de 'beroemde' stoomklok gezien. Daarna wilden we naar Chinatown. Nick en Steef hebben daar goede ervaringen mee in andere landen, met de straat eettentjes. Helaas was deze Chinatown iets anders.... Het was vooral een verzamelplek voor alle junkies van Vancouver. Op een straat hadden ze een soort rommel/ ruilmarkt van oude kleding en overige troep. Daarom zijn we daarna maar via de waterkant naar het centum terug gelopen. We hebben een hapje gegeten bij de bierbrouwerij en natuurlijk een proeverijtje genomen ;-)
Daarna zijn we rustig aan teruggegaan naar onze camping.
Dinsdag hebben we eerst inkopen gedaan in een winkelcentrum in de buurt van onze camping. We hebben een winkel vol Frozen verjaardagsspullen leeg gekocht voor de verjaardag van Daniek. Daarna heeft Nick nog een extra koffer aangeschaft, omdat we anders niet alles mee krijgen ;-) Daarna heeft Steef alvast een cadeautje gekocht voor Nick zijn verjaardag en heb ik mezelf getrakteerd op een nieuw horloge. (Niet dat ik er nog geen had...)
Daarna zijn we naar Grouse Mountain gereden, waar we een kabelbaan naar de top wilden nemen. Helaas was de zon van die ochtend verdwenen achter een dik wolkenpak en daarbij ook de bergtop. Daarom zijn we omgedraaid ene zijn we doorgereden naar onze volgende bestemming: het bekende skigebieden Whistler.
Helaas konden wij bij aankomst nog niks zien van het skigebieden, want door de wolken en regen was en geen berg te zien. Bij het Vistor Center hadden ze ook niet al te best nieuws: de sneeuw was niet geweldig en ze adviseerde om als onervaren skiërs niet te gaan skiën. Er waren nog wel andere mogelijkheden, maar wij wilden eerst het weer de volgende dag afwachten.
Woensdag zijn we vol goede moed opgestaan en zijn we naar Whistler Village gegaan met de shuttlebus. In de shuttlebus zat ook een echtpaar die bij ons op de camping zat. Ze woonden als ruim 40 jaar in Montréal, maar spraken nog erg goed Nederlands. Zij zijn al sinds oktober aan het rondreizen met een megagrote camper.
De berichten over de sneeuw op de berg waren niet erg goed en ook nu was er veel bewolking. Het schijnt zelfs dat het hele jaar een slecht jaar is geweest op de pistes. Onze shuttle chauffeur vertelde zelfs dat de aanschaf van de kunstmatige sneeuwmachines, die in 2010 zijn aangeschaft voor de Olympische Spelen, dit jaar pas rendabel zijn geweest, omdat er niet genoeg sneeuw was.
Onderaan de berg was er ook geen sneeuw te zien en daarom besloten we om alleen kaartjes te kopen voor de gondola en zonder skiuitrusting naar boven te gaan. Boven op de top aangekomen, bleek er toch nog wel redelijk wat sneeuw te liggen. Helaas kon je geen skiuitrusting bovenop de top huren, dus hebben we maar een lekkere lunch gegeten. Ondertussen klaarde het ook op, waardoor we ook een mooi uitzicht hadden op Whistler Village. Na de lunch zijn we met de gondola teruggegaan en hebben we daarna een wandeling gemaakt terug naar de camping.
Het was de bedoeling om nog een nacht in Whistler te blijven, maar omdat er sneeuw was voorspelt voor de volgende nacht en omdat we een lange rit in het vooruitzicht hebben naar Jasper NP, hebben er besloten om die dag al te vertrekken. We hadden een camping gevonden op 4 uur rijden en dat zou de volgende dag een erg lange rit schelen.
De rit naar onze camping liep door een prachtig gebied, dwars door de bergen heen.
Donderdag zijn we eerst naar het BC Wildlife Park geweest, die aan onze camping grensde. Veel dieren daar, worden daar vastgehouden omdat ze in het wild niet meer kunnen leven. Alle vogels hadden bijvoorbeeld verwondingen, zoals een arend met een halve vleugel.
Daarna zijn we doorgereden naar onze camping, vlakbij Jasper NP.
Vrijdag zijn we naar Jasper NP gereden. Onderweg kwamen we langs een ijsmeer en begon het ook licht te sneeuwen. Aangekomen in Jasper NP, zijn we meteen naar het Visitor Center gegaan. Daar bleek dat we op een uurtje rijden een gletsjer op zouden kunnen, dus hebben we een parkpas gekocht en zijn we naar de gletsjer toe gereden. Onderweg werd de blauwe lucht echter vervangen door dikke bewolking en aangekomen bij het Icefield Center, waar je de tour kon boeken, was de gletsjer niet eens zichtbaar. Ook konden we niet op de Skywalk, omdat deze pas 1 mei open is. Daarom hebben we ervoor gekozen om iets anders te gaan doen en de gletsjer voor de volgende dag te bewaren. Slechter kon het weer niet worden...
We zijn teruggereden naar Jasper en zijn naar de Maligne Canyon gegaan. Daar kon je geen tour meer doen door de Canyon zelf heen, omdat het ijs aan het smelten was, maar je kon er wel heel mooi bovenlangs wandelen. Je had mooie uitzichten op de Canyon en het heldere water.
We waren net op tijd terug bij de camper, want toen we terug waren begon het te sneeuwen en het is niet meer gestopt. We zijn nog even naar het centrum van Jasper gegaan voor een boodschap en een bierpakket voor een eigen bierproeverijtje en toen zijn we snel naar de camping gegaan in de hoop dat er nog een plekje was. In het hele NP is maar 1 camping open in de winter, maar we hadden geluk! Ook nog eens het geluk om vlakbij de douche te kunnen staan, zodat we niet lang door de sneeuw en kou hoefden na het douchen.
's Avonds hebben we nog gezellig een spelletje gespeeld onder het 'genot' van af en toe wel heel aparte biertjes...
Zaterdag stonden we op met een strakblauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Dus snel de weg op en richting Icefield Center gereden voor de tour naar de gletsjer. Onderweg was het genieten van de geweldige uitzichten op de bergen. Ook hebben we nog een tussenstop gemaakt bij de Athabasca fall, een waterval dichtbij de kant van de weg.
Aangekomen bij de gletsjer, waren er wel wat wolken in de lucht, maar gelukkig nog ver van de gletsjer vandaan! Toen we de camper uit stapten, zagen we nog een flinke lawine naar beneden komen van een andere berg. Dat was wel gaaf om te zien!
Met Icefield Explorer zijn we met een enorme snowmobiel de Athabasca gletsjer opgegaan. Die snowmobiel is er speciaal voor gemaakt; er zijn er 23 van op de hele wereld (à 1,3 miljoen per stuk), waarvan er 22 in eigendom zijn van dit bedrijf. Hij kan maar maximaal 18 kilometer per uur, maar dat is ook wel hard genoeg. De weg naar de gletsjer was wel leuk; we moesten een stuk rijden, waarvan er een deel erg steil was: 43%!
Eenmaal op de gletsjer aangekomen, konden we daar vrij rondlopend en foto's maken en dit hebben we volop gedaan ;-)
Na dit avontuur zijn we doorgereden naar Banff NP. Daar zijn we nog gestopt voor een mooie wandeling over Peyto gletsjer, die op 2135 meter hoogte ligt, voor een mooi uitzicht op Peyto Lake. Helaas was deze niet blauw, maar wit van het bevriezen en de sneeuw. Desalniettemin, erg mooi!
Met een tussenstop om Lake Louise zijn we aangekomen in Banff hebben we nog een bezoek gebracht aan het Visitor Center, waar bleek dat er verder niet gek veel te doen was in Banff zelf.
Aan het eind van de middag hebben we onze planning nog even doorgenomen. Omdat er verder niet veel in Banff zelf te doen is, hebben we besloten om een dag eerder naar de Amerikaanse grens te rijden, aangezien onze volgende bestemming op 13,5 uur rijden ligt.
Zondag zijn we om 6 uur(!) opgestaan en zijn we meteen gaan rijden. Na een tussenstop bij een meer in Banff (een die niet bevroren is), zijn we vetrokken richting de grens. Een oersaaie en lange weg... Daar moesten we de camper aan de kant zetten en moesten we naar binnen. Na een 'verhoor' over wat we allemaal in onze camper hadden, werd onze camper geïnspecteerd. Ik had niet het idee dat ze begrepen hoe wij aan het reizen waren, want ze snapten niet dat wij in Denver begonnen waren en in Denver eindigden... Maar het was een aardige douanier en we mochten verder Amerika in. Toch wel handig, aangezien wij de camper daar moeten inleveren en het vliegtuig daar vertrekt ;-)
We nemen afscheid van het geweldig mooie Canada en beginnen aan onze terugreis richting Denver. Maar eerst hebben we nog een aantal mooie andere plekken waar we heen gaan in onze laatste week...!
X Debbie
Maandag hebben we bij de receptie van de camping een dagpas gehaald voor het openbaar vervoer (super goedkoop, kan Nederland nog wat van leren...). Bij de receptie bleek dat de eigenaar van de camping een Nederlandse achtergrond had en dus ook Nederlandse artikelen in het winkelassortiment had. We hebben een zakje Venco muntdrop gekocht en deze heerlijk opgesnoept tijdens de metrorit naar de stad.
Eerst zijn we via het Olympisch dorp naar de boottaxi gegaan en zijn zijn we naar Granville Island gevaren. Dat is een schiereiland met een grote markt (The Public Market), winkeltjes en kraampjes. Daar ook meteen het verjaardagcadeautje voor Nick op te kop getikt! Daarna hebben we de boottaxi terug genomen en zijn we met de metro naar het centrum gegaan. Daar hebben we de 'beroemde' stoomklok gezien. Daarna wilden we naar Chinatown. Nick en Steef hebben daar goede ervaringen mee in andere landen, met de straat eettentjes. Helaas was deze Chinatown iets anders.... Het was vooral een verzamelplek voor alle junkies van Vancouver. Op een straat hadden ze een soort rommel/ ruilmarkt van oude kleding en overige troep. Daarom zijn we daarna maar via de waterkant naar het centum terug gelopen. We hebben een hapje gegeten bij de bierbrouwerij en natuurlijk een proeverijtje genomen ;-)
Daarna zijn we rustig aan teruggegaan naar onze camping.
Dinsdag hebben we eerst inkopen gedaan in een winkelcentrum in de buurt van onze camping. We hebben een winkel vol Frozen verjaardagsspullen leeg gekocht voor de verjaardag van Daniek. Daarna heeft Nick nog een extra koffer aangeschaft, omdat we anders niet alles mee krijgen ;-) Daarna heeft Steef alvast een cadeautje gekocht voor Nick zijn verjaardag en heb ik mezelf getrakteerd op een nieuw horloge. (Niet dat ik er nog geen had...)
Daarna zijn we naar Grouse Mountain gereden, waar we een kabelbaan naar de top wilden nemen. Helaas was de zon van die ochtend verdwenen achter een dik wolkenpak en daarbij ook de bergtop. Daarom zijn we omgedraaid ene zijn we doorgereden naar onze volgende bestemming: het bekende skigebieden Whistler.
Helaas konden wij bij aankomst nog niks zien van het skigebieden, want door de wolken en regen was en geen berg te zien. Bij het Vistor Center hadden ze ook niet al te best nieuws: de sneeuw was niet geweldig en ze adviseerde om als onervaren skiërs niet te gaan skiën. Er waren nog wel andere mogelijkheden, maar wij wilden eerst het weer de volgende dag afwachten.
Woensdag zijn we vol goede moed opgestaan en zijn we naar Whistler Village gegaan met de shuttlebus. In de shuttlebus zat ook een echtpaar die bij ons op de camping zat. Ze woonden als ruim 40 jaar in Montréal, maar spraken nog erg goed Nederlands. Zij zijn al sinds oktober aan het rondreizen met een megagrote camper.
De berichten over de sneeuw op de berg waren niet erg goed en ook nu was er veel bewolking. Het schijnt zelfs dat het hele jaar een slecht jaar is geweest op de pistes. Onze shuttle chauffeur vertelde zelfs dat de aanschaf van de kunstmatige sneeuwmachines, die in 2010 zijn aangeschaft voor de Olympische Spelen, dit jaar pas rendabel zijn geweest, omdat er niet genoeg sneeuw was.
Onderaan de berg was er ook geen sneeuw te zien en daarom besloten we om alleen kaartjes te kopen voor de gondola en zonder skiuitrusting naar boven te gaan. Boven op de top aangekomen, bleek er toch nog wel redelijk wat sneeuw te liggen. Helaas kon je geen skiuitrusting bovenop de top huren, dus hebben we maar een lekkere lunch gegeten. Ondertussen klaarde het ook op, waardoor we ook een mooi uitzicht hadden op Whistler Village. Na de lunch zijn we met de gondola teruggegaan en hebben we daarna een wandeling gemaakt terug naar de camping.
Het was de bedoeling om nog een nacht in Whistler te blijven, maar omdat er sneeuw was voorspelt voor de volgende nacht en omdat we een lange rit in het vooruitzicht hebben naar Jasper NP, hebben er besloten om die dag al te vertrekken. We hadden een camping gevonden op 4 uur rijden en dat zou de volgende dag een erg lange rit schelen.
De rit naar onze camping liep door een prachtig gebied, dwars door de bergen heen.
Donderdag zijn we eerst naar het BC Wildlife Park geweest, die aan onze camping grensde. Veel dieren daar, worden daar vastgehouden omdat ze in het wild niet meer kunnen leven. Alle vogels hadden bijvoorbeeld verwondingen, zoals een arend met een halve vleugel.
Daarna zijn we doorgereden naar onze camping, vlakbij Jasper NP.
Vrijdag zijn we naar Jasper NP gereden. Onderweg kwamen we langs een ijsmeer en begon het ook licht te sneeuwen. Aangekomen in Jasper NP, zijn we meteen naar het Visitor Center gegaan. Daar bleek dat we op een uurtje rijden een gletsjer op zouden kunnen, dus hebben we een parkpas gekocht en zijn we naar de gletsjer toe gereden. Onderweg werd de blauwe lucht echter vervangen door dikke bewolking en aangekomen bij het Icefield Center, waar je de tour kon boeken, was de gletsjer niet eens zichtbaar. Ook konden we niet op de Skywalk, omdat deze pas 1 mei open is. Daarom hebben we ervoor gekozen om iets anders te gaan doen en de gletsjer voor de volgende dag te bewaren. Slechter kon het weer niet worden...
We zijn teruggereden naar Jasper en zijn naar de Maligne Canyon gegaan. Daar kon je geen tour meer doen door de Canyon zelf heen, omdat het ijs aan het smelten was, maar je kon er wel heel mooi bovenlangs wandelen. Je had mooie uitzichten op de Canyon en het heldere water.
We waren net op tijd terug bij de camper, want toen we terug waren begon het te sneeuwen en het is niet meer gestopt. We zijn nog even naar het centrum van Jasper gegaan voor een boodschap en een bierpakket voor een eigen bierproeverijtje en toen zijn we snel naar de camping gegaan in de hoop dat er nog een plekje was. In het hele NP is maar 1 camping open in de winter, maar we hadden geluk! Ook nog eens het geluk om vlakbij de douche te kunnen staan, zodat we niet lang door de sneeuw en kou hoefden na het douchen.
's Avonds hebben we nog gezellig een spelletje gespeeld onder het 'genot' van af en toe wel heel aparte biertjes...
Zaterdag stonden we op met een strakblauwe lucht en een heerlijk zonnetje. Dus snel de weg op en richting Icefield Center gereden voor de tour naar de gletsjer. Onderweg was het genieten van de geweldige uitzichten op de bergen. Ook hebben we nog een tussenstop gemaakt bij de Athabasca fall, een waterval dichtbij de kant van de weg.
Aangekomen bij de gletsjer, waren er wel wat wolken in de lucht, maar gelukkig nog ver van de gletsjer vandaan! Toen we de camper uit stapten, zagen we nog een flinke lawine naar beneden komen van een andere berg. Dat was wel gaaf om te zien!
Met Icefield Explorer zijn we met een enorme snowmobiel de Athabasca gletsjer opgegaan. Die snowmobiel is er speciaal voor gemaakt; er zijn er 23 van op de hele wereld (à 1,3 miljoen per stuk), waarvan er 22 in eigendom zijn van dit bedrijf. Hij kan maar maximaal 18 kilometer per uur, maar dat is ook wel hard genoeg. De weg naar de gletsjer was wel leuk; we moesten een stuk rijden, waarvan er een deel erg steil was: 43%!
Eenmaal op de gletsjer aangekomen, konden we daar vrij rondlopend en foto's maken en dit hebben we volop gedaan ;-)
Na dit avontuur zijn we doorgereden naar Banff NP. Daar zijn we nog gestopt voor een mooie wandeling over Peyto gletsjer, die op 2135 meter hoogte ligt, voor een mooi uitzicht op Peyto Lake. Helaas was deze niet blauw, maar wit van het bevriezen en de sneeuw. Desalniettemin, erg mooi!
Met een tussenstop om Lake Louise zijn we aangekomen in Banff hebben we nog een bezoek gebracht aan het Visitor Center, waar bleek dat er verder niet gek veel te doen was in Banff zelf.
Aan het eind van de middag hebben we onze planning nog even doorgenomen. Omdat er verder niet veel in Banff zelf te doen is, hebben we besloten om een dag eerder naar de Amerikaanse grens te rijden, aangezien onze volgende bestemming op 13,5 uur rijden ligt.
Zondag zijn we om 6 uur(!) opgestaan en zijn we meteen gaan rijden. Na een tussenstop bij een meer in Banff (een die niet bevroren is), zijn we vetrokken richting de grens. Een oersaaie en lange weg... Daar moesten we de camper aan de kant zetten en moesten we naar binnen. Na een 'verhoor' over wat we allemaal in onze camper hadden, werd onze camper geïnspecteerd. Ik had niet het idee dat ze begrepen hoe wij aan het reizen waren, want ze snapten niet dat wij in Denver begonnen waren en in Denver eindigden... Maar het was een aardige douanier en we mochten verder Amerika in. Toch wel handig, aangezien wij de camper daar moeten inleveren en het vliegtuig daar vertrekt ;-)
We nemen afscheid van het geweldig mooie Canada en beginnen aan onze terugreis richting Denver. Maar eerst hebben we nog een aantal mooie andere plekken waar we heen gaan in onze laatste week...!
X Debbie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
