Nagasaki

Woensdag ben ik aangekomen in Nagasaki. Mijn hostel lag lekker centraal, waardoor ik woensdag nog wat kon ondernemen na aankomst.
Ik ben eerst naar Dejima geweest. Dat was ooit een kunstmatig eiland, waar de Nederlanders zo'n 200 jaar lang de enige westerlingen waren die aan land mochten komen voor de handel, maar alleen in Dejima. Het was het enige contact tussen de westerse wereld en Japan. Toen ik daar rondliep, waren er ook veel groepjes leerlingen van scholen. Ik was de enige westerling die daar rondliep en de kinderen, met afname de meisjes, begroetten mij, vertelden mij hun namen en wilde mijn naam weten. Ook wilde ze foto's maken. Heel apart om als toerist, bij een toeristische trekpleister, zelf de toeristische attractie te zijn!!
Daarna ben ik doorgelopen naar de Dutch Slope. Dat is een wijk waar vroeger veel Europeanen en met namen Nederlanders woonden. Het viel een beetje tegen; het is een bochtig en oude weg omhoog met huizen.
Vervolgens ben ik, via Chinatown, teruggegaan naar het hostel om even uit te rusten. Elke dag rond 16 uur stort ik een beetje in...
Na een half uurtje ben ik weer vertrokken en ben ik naar Inasayama Obsevatory gegaan, een observatiedek op Mount Inasa. Met een glazen gondola ga je 333 meter omhoog, vanwaar je een mooi uitzicht op Nagasaki hebt. Helaas werd het wel steeds bewolkter, maar het uitzicht blijft mooi. Ik heb daar een hapje gegeten en gewacht tot het donker was, om een nog mooier uitzicht te hebben, met alle lichtjes!

Donderdagochtend ben ik vroeg op pad gegaan, er stond veel op het programma! Allereerst naar het Nagasaki Peace Park. Het park is aangelegd ter herinnering aan de verwoesting van de stad door de atoombom van 9 augustus 1945 om 11.02 uur.
De entree is via een overdekte roltrap, die leidt naar het vredesfontein. Dit fontein symboliseert het watertekort wat er was en de vele mensen die ernstig verbrand zijn.
Vervolgens kom je in een beeldentuin. In de beeldentuin hebben verschillende landen een vredessymbool geplaatst in de vorm van een monument of sculptuur. Aan het eind van het park staat een 10 meter hoog standbeeld, wat in 1955 is opgericht door de overlevenden van de bom. Het beeld drukt vrede en hoop uit en dat dit nooit meer zal gebeuren. De opgeheven rechterhand drukt de bedreiging van nucleaire wapens uit en de uitgestrekte linkerhand beeld rust en wereldvrede uit. De gesloten ogen zijn een gebed voor de rust en de ziel van de oorlogsslachtoffers. Het opgevouwen rechterbeen symboliseert meditatie en de linkervoet ondersteunt de belangen voor het proces van de menselijkheid.
Verderop ligt Hypocenter Park, de plek waar de bom 500 meter van de grond geëxplodeerd is. Hier zijn onder andere de resten van de Urakami Cathedral geplaatst en een aantal monumenten.
Vervolgens met de trap omhoog gegaan om naar het Atomic Bomb Museum te gaan. Dat was heel indrukwekkend. Je ziet beelden van de impact van de bom op de omgeving en de mensen. Om stil van te worden en dat was het ook in het museum, heel erg stil.
Daarna ben ik naar de Urakami Cathedral gewandeld. Die is ook vernietigd geweest en hebben ze herbouwd.

Onder de indruk van alles, ben ik rustig aan teruggelopen richting het centrum. Ik kwam langs het monument van the Twenty-six Martyrs of Japan. Op deze plek werden in 1597 zes Europese missionarissen en twintig Japanse christenen gekruisigd. Zij werden in 1862 door de paus heilig verklaard.
Naast het monument staat de katholieke Oura kerk, die in 1865 door een Franse missionaris is gebouwd ter nagedachtenis aan de 26 martelaren. Het is de oudste kerk in Japan.
Vanaf deze plek zag ik ook al de tempel Fukusai-ji liggen. Het gebouw heeft de vorm van een reusachtige schildpad met op zijn rug een 18 meter hoog beeld van de godin Kannon. Daar ben ik naartoe gelopen om vervolgens naar het treinstation te gaan.
Aangekomen bij het station, heb ik de trein naar Huis ten Bosch genomen. Dit is een themapark, waarin een replica van een aantal Nederlandse gebouwen is gemaakt. Zo kan je onder andere paleis Huis ten Bosch, kasteel Nijenrode, de Domtoren, centraal station Amsterdam en windmolens bewonderen. Er ligt meer dan 6 kilometer aan Kanaleneiland, meer dan 400.000 bomen en 300.000 bloemen en planten. Het is echt te bizar voor woorden! Japanners die het park met tandems en zogenaamde 'piet plezier' fietsen het hele park doorkruisen, zonder dat ze daadwerkelijk kunnen fietsen! Ook verkopen ze er kaas. Nou ja, kaas... Het ziet eruit als plastic en lijkt totaal niet op de échte Hollandse kaas. Verder is er een bierfestival! Helaas hebben ze vooral veel buitenlandse biertjes en weinig Japanse. En voor een Erdinger of Corsendonk ga ik echt niet 10 euro of meer betalen! Misschien maar goed ook, want ik moet nog anderhalf uur terug met de trein, dus na 2 biertjes en pijn aan de voeten van het vele lopen van deze dag, ga ik naar de trein op weg naar het hostel.

Op vrijdagochtend ga ik eerst lekker ontbijten, voordat ik vertrek uit Nagasaki. Nagasaki is een leuk stadje, waar oude trams rijden die spotgoedkoop zijn. Zo'n euro per rit, ongeacht hoe lang die rit is. Er is veel te doen in Nagasaki en ondanks de heftige geschiedenis is het een gezellige en leuke stad.
Na het ontbijtje ga ik naar het station om trein Kamome nr. 16 Limited Express te halen. Na een overstap in Shin-Tosu, waar ik trein Tsubame nr. 323 neem, zal ik op mijn volgende bestemming aankomen: Kumamoto.

X Debbie