Oranjerivier en Ai-Ais

Vrijdagochtend een heerlijk ontbijt gehad en om 7.30 uur zat iedereen op tijd in truck Mike. Vandaag is een lange reisdag. We maken regelmatig een tussenstop voor foto’s. We zien de kraanvogel, de nationale vogel van Zuid-Afrika.
Ook wordt de tijd genomen voor plas- en koffiepauzes. Omdat er soms kilometers lang niks anders dan natuur om ons heen is, kan bij hoge nood gebruik gemaakt worden van truckie-truckie of bushie-bushie: plassen achter de truck of in de bosjes. We hoeven geen zorgen te maken om het voorbij komend verkeerd volgens onze gids, want dan hebben zijn ook 5 minuten lol en zijn het daarna alweer vergeten ;-)
We stoppen voor een lunch picknick langs de weg, een lekkere tonijnpasta.
Weer op weg zien we het landschap steeds meer veranderen. Tenminste, als we niet in slaap vallen! Van het hobbelen op de weg en de lange rit. Daarnaast wordt het ook steeds warmer. Waar het gisteren af en toe nog regende en het vanmorgen koud was bij het opstaan, loopt de temperatuur aardig op.
We naderen de Namibische grens en mogen gelukkig allemaal de grens over. Het landschap is over het algemeen zand en bergen, maar soms komen hele stukken groene stukken voorbij: de druivenvelden. Dit keer niet de druiven voor wijn, maar om te consumeren.
Onze overnachting vandaag is bij Oranje rivier. We worden ontvangen met een drankje en daarna naar onze hut gebracht. Ik zit als enige van de groep aan de andere kant van het terrein, maar heb wel het beste plekje! Ik heb een geweldig huisje: een soort lemen hutje met rieten dak met uitzicht op de rivier én de zonsondergang. En wat een rust hier!! Je hoort alleen de vogels om je heen en verder helemaal niks. Hier zou ik wel een week kunnen blijven! Terwijl iedereen helpt met de maaltijd, neem ik even een momentje voor mezelf en geniet even van de rust.
Lorraine heeft 2 gaspitjes en het is heel creatief wat ze daar allemaal op kan bereiden. Vanavond eten spaghetti bolognese met verse spinazie en geraspte kaas. Na het eten drinken we allemaal nog wat in de bar en duiken daarna onze bedjes in.
Na een onrustige nacht (veel wakker door vogelgeluiden) met zn allen gezellig ontbeten en om 9.30 uur weer op pad. We rijden langs een dorp waar alle werknemers wonen die op de druivenboerderijen werken. Het zijn huisjes/ hutjes gemaakt van riet en soms van ijzeren platen. Armoedig en toch ziet het er dorps uit.
We rijden door en maken in de middle of nowhere foto’s van het landschap. Ook een paar spring foto’s en de crew mocht niet ontbreken ;-)
Vervolgens doorgereden naar onze overnachtingsplek. Ze hebben daar hotsprings waar je in kan gaan, maar een heet bad met deze warmte (36 graden), dat hou ik voor gezien. Lekker rustig aan gedaan en vervolgens de lunch genuttigd die Lorraine voor ons heeft bereidt. Dit keer tosti’s met salade :-)
Lorraine verteld daarna, naar aanleiding van vragen, dingen over haar jeugd (18 kinderen hadden ze thuis!!) en over de verschillende culturen in zuid Afrika en omgeving.
Om 15.00 uur vertrekken we naar de op een na grootste canyon in Hobas NP.
Wandeling gemaakt langs de canyon, met een geweldig uitzicht. Helaas kunnen we niet tot en met zonsondergang blijven, nomdat we voor donker weg moeten zijn. Op de terugweg wilden we stoppen voor de zonsondergangen, maar toen kwamen we koedoes tegen. Dus daar veel foto’s van gemaakt en uiteindelijk toch ook een paar van de zonsondergang, al waren we die bijna vergeten. We zijn net weer een beetje op weg, als Dings weer vol op de rem mag. Struisvogels!
In het donker rijden we terug naar onze accommodatie, waar Lorraine op ons staat te wachten met het avondeten. Vanavond een creatie met aardappelen met kruiden, wortelen en broccoli, kip en bananenbrood als toetje.
Na gezamenlijk nog een drankje te hebben gedaan, op tijd weer naar bed. Morgen om 7.00 uur rijden we weg